Thursday, July 9, 2009

آنچه گذشت: قسمت اول

حرکت ما از تهران چهارشنبه 20 خرداد 1388 ساعت 7 بعدازظهر بود که باعث شد تا ما زمان زیادی رو در طول مسیر بخوابیم و به همین دلیل در طول مسیر اذیت نشدیم. ساعت 6:30 دقیقه بعدازظهر پنج­شنبه به وقت محلی به سیدنی رسیدیم. بعد از ورود به فرودگاه سیدنی پس از کنترل ویزا و درج مهر ورود در گذرنامه­هامون و تحویل بارها به قسمت بررسی بار رفتیم و فرم هایی رو که در هواپیما به ما داده بودند به همراه گذرنامه به افسر مربوطه دادیم و منتظر شدیم. چمدان­ها و سایر وسایل رو از دستگاه عبور دادند و به یکی از چمدان­ها شک کردند که به دلیل نامعلومی از بازرسی آن منصرف شدند و ما از فرودگاه خارج شدیم. در خروجی فرودگاه ناباورانه با علی، یکی از دوستانی که چند سالی در اینجا زندگی می کند، روبه­­رو شدیم که به استقبال ما اومده بود و به کلی خستگی سفر رو از تن ما بیرون کرد. به لطف این دوست و پس از صرف شام در منزل ایشان به محل اقامت موقتمون رفتیم که اونهم توسط این دوست تهیه شده بود. اون شب و روز بعد به استراحت و تنظیم ساعت گذشت تا روز شنبه به جستجوی آپارتمان برای اجاره برویم. برای اون روز محله Ryde رو انتخاب کردیم و پس از یک جستجوی مختصر در اینترنت چند آپارتمان برای بازدید انتخاب شد. در مورد نحوه بازدید و اجاره سایر دوستان به اندازه کافی گفته­اند و تکرار مکررات خواهد بود. فقط اینو بگم که اون روز هیچ خونه ای پسند نشد و از اونجا که این ملت خیلی ریلکسند و پروژه خونه پیدا کردن موکول شد به شنبه بعد. نتیجه اینکه به سعید خان که محل اقامتی رو در اختیار ما گذاشته بودند گفتیم آقا ما تا شنبه دیگه خونه شما هستیم.

اما در مورد خونه­ها، ما به هیچ عنوان سخت­گیری نکردیم ولی خونه ها اکثرا" رطوبت داشتند و دیوارها نمناک بودند.

در طول هفته کارهای بانکی و ثبت نام مدیکر و سنترلینک و ... رو انجام دادیم و چون ماشین نداشتیم هر روز به دنبال یه کار می رفتیم. تو این گیرودار وسایلمون هم رسید و با پررویی تمام و با کمک یکی دیگه از دوستان اونها روهم به خونه آقا سعید آوردیم. روز شنبه با دوست عزیزمون علی دوباره راه افتادیم دنبال خونه و این بار محله Hornsby ، این بار هم همون مشکل قبلی وجود داشت و دوباره همون داستان، یعنی به سعید خان گفتیم آقا ما تا شنبه دیگه خونه شما هستیم...

ادامه دارد

1 comment:

  1. بابا دو خط می‌نوشتی بعد حواله بعداً رو می‌دادی! ولی نگران نباش همه این شرایط رو درک می‌کنن. ولی می‌تونین به این گزینه هم فکر کنین که قرارداد کوتاه مدت ببندین (مثلاً 3 ماهه) که خیالتون از محل سکونت برای یه مدتی راحت بشه و بعدش دنبال خونه مورد علاقه بگردین
    ارادتمند
    پرشین

    ReplyDelete